- zəhrimar
- 【名】呪い､ 毒､ 破滅のもと[ﾉﾛｲ､ ﾄﾞｸ､ ﾊﾒﾂﾉﾓﾄ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
zəhrimar
Look at other dictionaries:
zəhrimar — is. <fars.> Əsil mənası «ilan zəhəri» olub, aşağıdakı mənalarda işlənir: 1) zəhər, çox acı şey mənasında. Haq bilir ki, beli şallı hacılar; Zəhrimartək xalqın ağzın acılar. Q. Zakir; 2) çox pis, mənfur, xoşagəlməz şey haqqında deyilir. Əba… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çor — is. 1. Əsasən pambıqda, bəzən də başqa bitkilərdə xəstəlik. Sahələr çor və pambıqqurduna qarşı bir neçə dəfə dərmanlanmışdır. (Qəzetlərdən). 2. məc. Söyüş, qarğış mənasında. <Hafizə xanım:> Çor xanım, zəhrimar xanım, itil çölə! Ə. H..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağırdələn — (Basarkeçər, Qazax, Şəmkir) yabanı bitki adı. – Zəhrimar bağırdələn arpıya qarışıf xarav eliyif (Qazax); – Coravıma bağırdələn doluf (Şəmkir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xoryat — I (Ağdam) satqın. – Ə:, nə xoryat adammış, gedif Qaracadan sədriyə şikə:t eliyif II (Ağdam, Balakən) çirkin, kifir. – Yox ə:, xoryatın biridi, sir sifətinnən zəhrimar yağır (Balakən) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
anlaq — is. Düşüncə, qanacaq, mərifət, dərrakə. <Ağa Qurban:> Bizim bu yekəpapaqlarda anlaq nə gəzir, gedirlər bazara, gəlirlər evlərinə, bir az zəhrimar yeyib yıxılıb yatırlar və elə bilirlər ki, həyat sürürlər. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naxoşluq — is. Xəstəlik, azarlılıq. Naxoşluğu uzun çəkmək. – <Əvvəlinci azarlı:> . . Bu zəhrimar naxoşluq yapışıb yaxamdan. C. M.. <Baxışoğlu Həsən> . . özünü azardan və naxoşluqdan hifz etməzdi. B. T.. Naxoşluğa salmaq – bax naxoşlatmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
riştə — is. <fars.> klas. 1. Əriştə. İki batman riştə kəssə on nəfər övrət yığar; Zəhrimar olsun həmi riştən, həmi yarman, bacı. M. M.. 2. məc. Tel, bağ, rabitə. <Vaqif, Vidadi, Zakir və Şirvaninin> qələmlərindən hər nə zühurə gəlibsə, demək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xaraba — <ər.> 1. is. Dağılmış, uçulmuş, viranə qalmış şəhərin, tikilinin və s. nin qalığı; yarı yıxıq ev və s. ; xarabalıq. Bizdən sonra kəndlilər Pəri arvadı və uşağını xarabadan çıxartmışdılar. C. M.. Bayquş xaraba, gecəquşu qaranlıq sevən kimi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yolma — 1. «Yolmaq»dan f. is. 2. sif. Çox gödək olduğundan orağa gəlmədiyi üçün əllə dartılıb çıxarılmalı olan. Yolma taxıl. – . . Onların taxılı bu il gödərək yolma olmuş, dərzləri bəndəmin arasına güclə yığılmışdı. S. R.. // is. Bu cür taxıl. Yolmasın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
